Waarde van tijd
Wat is de waarde van tijd? Ik vroeg het me wederom af nadat ik in gesprek raakte met een bijzondere vrouw die veel met rituelen doet. Jaren geleden heb ik een cursus bij haar gedaan. Ik kwam haar tegen bij een midwinter ritueel. ‘Het gaat nu weer beter met me’ sprak ze. Ze had een tijd in een dip gezeten. Fysiek, mentaal en financieel. Al was ze nog vol vertwijfeling. Wat is de waarde van haar werk?
Zoals velen die werken in de kunst en cultuur sector volgde zij haar hart in haar werk. Haar kennis en Het betaalde het prima als je alléén die dag van de workshop meerekent. Het vergaren van kennis en deze omzetten in behapbare brokken om anderen daarmee te helpen groeien, kost tijd. Nog even los van alles wat er om een workshop heen komt kijken. Haar uurtarief was dusdanig dat ze onder het bestaansminimum leefde. In die zelfde tijd kon ze geen ander werk doen. Oplossingen om er dan een eenvoudige baan naast te doen om een basisinkomen te genereren doet onrecht aan de impact van haar werk.
Impact van tijd
En daar zit de clou. Wat is de impact van het werk dat je doet? En wat is de waarde dan van je tijd, de waarde van kennisoverdracht?
Als tegenvraag kun je ook stellen; waarom worden in bepaalde beroepsgroepen zulke hoge uurtarieven gesteld? Is de tijd van een accountant, ict-er, advocaat, marketeer, psychiater, tv-presentator, jurist, notaris, piloot, bankdirecteur en noem maar op zoveel meer waard? De argumenten dat voor die beroepen men er lang voor moet studeren (talenten zijn gekregen, evenals het talent om wat met je talenten te doen), veel verantwoording heeft, niet iedereen dit werk kan uitvoeren en dus een hoger uurtarief moeten krijgen zijn discutabel.
Mijn vraag is dan nog steeds, wat is tijd waard en wat is de waarde van tijd?
Als je ‘s nachts voor een dichte deur staat omdat je je sleutel kwijt bent, is het reuze fijn als een slotenmaker uit zijn bed stapt om je te helpen. Zijn kunde van sloten open maken is veel oefenen. Of als op kerstavond ineens je riool verstopt is, is het reuze fijn dat er iemand komt die in jouw stank gaat wroeten zodat de wc niet meer overloopt. Wat is dan de waarde van tijd?
Oké, dit is echt een noodsituatie. Dus mag het wat kosten. Jouw comfort is dan wel wat waard. Dan volgt gelijk de vraag: Wat is de waarde als iemand je helpt om het leven beter aan te kunnen? Wat is de waarde van begeleidt te worden bij een ritueel? Wat is de waarde van vermaak in theater of bioscoop? Wat is de waarde van een museum?
Alle kosten die je maakt bereken je door in de dienst die je levert, zo adviseerde mijn vader (die jaren boekhouder was voor het midden en klein bedrijf), mij toen ik mijn eigen natuurgeneeskundige praktijk begon. Het bleek niet zo eenvoudig. Vanuit zorgverzekeringen werden mijn diensten soms deels vergoed en dat bleek voor een aantal van mijn cliënten een heikel punt. Wat was uiteindelijk de waarde van mijn werk? Wat was dan uiteindelijk de waarde van mijn tijd?
Tijd heeft waarde
Tijd is ook het enige wat nooit meer terug komt. Tijd heeft waarde. Tijd hebben voor andere dingen dan geld verdienen is van grote waarde. Gezondheid koop je niet met een pilletje, gezondheid kost tijd. Tijd om te bewegen, gezond koken, ontspannen, slapen, huishouden, studeren en relaties onderhouden. Zonder deze essentiële activiteiten in je leven die tijd vragen, kost het je gezondheid en plezier in het leven. Geen geld kan daar tegenop.
De waarde van werkzaamheden is meer dan het geld dat je ervoor ontvangt. Als het goed is geeft het je ook plezier en inspiratie en is het een bijdrage aan de maatschappij. Door plezier in je werk en prettig resultaat vliegt de tijd om. Er zijn mensen die het werk voor weinig geld zouden doen, zo voedend is het voor hen. Dat zie je in de kunst en cultuur sector en in goede zorg leveren.
Als werk niet voedend is zou er eigenlijk meer voor betaald moeten worden. Tenslotte is het kostbare levenstijd die besteed wordt aan werk wat niet leuk is. Zeker als je de tijd van elk mens gelijk trekt. Werknemers in distributiecentra, kassen, slachterijen of schoonmakers zouden eigenlijk een hoog uurloon verdienen in plaats van het minimum wat ze nu ontvangen. (Het lijkt in mijn optiek zulk geestdodend werk dat ik zou moet bijkomen van de uren die ik daar besteedde om mijn fysieke en mentale gezondheid weer op peil te krijgen).
Zolang we niet de waarde van tijd inzien, lijkt het me goed om naast een bestaanstarief ook een maximum uurvergoeding zonder allerlei bonussen te hanteren. Waarschijnlijk komen er heel veel banen te vervallen en ontdekken we als maatschappij wat nu echt belangrijk is. Tijd!
Op jouw waarde!
Michaëla Wierdsma
reflector| spreker | auteur | coach
Foto: door Jon Tyson on Unsplash
NB: dat ik bovenstaande inmiddels hardop uitspreek en aan het net durf toe te vertrouwen is mede dankzij mijn opa. In het artikel ‘Vrijmoedig Leven – de uitdaging van eerlijk, oprecht en rechtvaardig leven’ licht ik het toe.