Community als ringweg

De snelheid van community leven is anders

‘Zou je weer in een community willen wonen?’ werd mij gevraagd nadat het inmiddels vijf jaar geleden is dat we die sprong waagden. Een sprong in het diepe vol avontuur en naïviteit. We verkochten ons grote gezinshuis waarin onze kinderen opgroeiden in de eerste corona golf, we bouwden aan een community met contactbeperkingen, we vierden successen met afstand tot elkaar, kochten bouwmaterialen online (echt zo onhandig) en kregen boa’s aan de deur omdat mijn tafel in de voortuin met weggeef spullen opstoppingen en samenscholingen zouden veroorzaken! De bouw zelf was gelukkig covid maatregelen vrij.

Kortom, een bijzondere tijd waar ik met verwondering op terugkijk. Vanaf november 2020 woonden we dan ook echt op het terrein. Daar werd het community wonen ook steeds zichtbaarder. Een ieder was nog aan het bouwen (ook wij, er was nog geen douche of wasmachine in huis). Daarnaast waren er ook gezamenlijke activiteiten zoals aanleg van paden, parkeerplaats of fietsenstalling. Ook ontdekte ik dat het bronplan waar een ieder voor tekende voor verschillende uitleg vatbaar is. Dat wat ik veronderstelde of aannam, helemaal niet zo uitgelegd hoeft te worden! De community dagen brachten mooie inzichten. Het was alsof je een nieuwe familie erbij kreeg zonder gebruiksaanwijzing.

Bij een nieuwe partner komt er ook een hele zooi ‘familie’ bij kijken, daar ga je langzaam in mee en via je partner verneem je soms vooraf al dat oom Peter het hoog in de bol heeft, vriendin Anita als een grammofoonplaat hetzelfde liedje steeds afspeelt of een schoonmoeder die nogal beschermend is naar kindlief. Kortom, je bent voorbereid en gaat er in mee. Het hoort bij je partner en je vindt er je weg in.

Elkaar leren kennen is een voorwaarde voor een ontspannen community. In plaats van de verhalen via je partner, moet je bij een community zelf op zoek naar de verhalen om elkaar te leren kennen. Dat kost tijd, moeite, energie en jezelf openstellen. Het zijn de community dagen die daar aan bijdragen. Dat maakt een community ook zo bijzonder. Je ontmoet mensen die in de basis een zelfde idee of (levens)doel hebben en dat heel verschillend aanvliegen. Het is anders dan dat je een huis huurt of koopt, de buren krijg je erbij en geen idee of er iets gemeenschappelijks is behalve dat je buren bent.

Ringweg

Om in een community te kunnen wonen is er meestal een ballotage, een soort toetsing, vooraf. Past de potentiële bewoner bij de mensen die er al zijn en ook, passen de huidige bewoners en hun doelstellingen bij de kandidaat buur? Als het licht op groen staat wil het niet zeggen dat er nooit meer een stoplicht is.

Wonen in een community vergelijk ik dan ook wel eens met een ringweg om een stad heen. Als je continue 70 rijdt, is er niets aan de hand, je bent zo bij je doel. Bij een community is er altijd wat met die stoplichten. Ben je lekker op gang, gaat het stoplicht op oranje. Rijd je door rood, dan is er minstens een gesprek met je medebewoners. Dan blijkt dat 70 misschien wel te hard of juist te langzaam is. Misschien moet er een fietserstunnel komen of een busbaan? Kortom, er is ‘altijd’ wat en er kan overal een gesprek over gevoerd worden.

Zo’n ringweg met stoplichten kan als een obstakel werken in je leven. Je hebt het al zo druk met werk, gezin, vrienden, mantelzorg of wat dan ook. Je wilt gewoon doorrijden op die ringweg zodat alles wat je wilt bereiken in je leven ook kan plaatsvinden. Ga dan vooral niet in een community wonen. Communityleven kost tijd. Punt.

Voordelen van community wonen

De voordelen van haperende stoplichten zijn legio. Er is ruimte om zijwegen te ontdekken, tijd om met elkaar in gesprek te gaan over dat gemeenschappelijke doel en daar activiteiten aan te verbinden. Op de ringweg van een community is de snelheid anders, zijn er ventwegen, fietspaden, wandelroutes, bruggen, tunnels en parkeerplaatsen. Het grote voordeel is dat er gezamenlijkheid is. Heel praktisch: denk aan een logeerplek, wasserette, moestuin, parkeerplaats of het delen van spullen. Minder spullen is ook minder betaald werk om al die spullen te kopen. Een voordeel is ook dat bij bepaalde levens instellingen niemand vreemd kijkt als je die bepaalde manier van leven hebt.

Mijn grootste inzicht afgelopen vijf jaar is het grote loslaten geweest. Onze verhuizing naar een community kwam gelijk met kinderen die uitvlogen, spullen wegdoen, samenwerken (ik werkte vooral alleen), mijn praktijk afbouwen, nieuwe manier van besluitvorming, overleggen, van de 70 kilometer ringweg af, nieuwe levensfase (manlief kwam thuis en vertelde dat hij ontslag had genomen). Ook was er ineens meer tijd om te reflecteren, uit te rusten en bleek ik niet meer de jongste te zijn in het gezelschap! De wooncommunity waar ik instapte werd gaandeweg meer en meer een buren plus. Met wat minder contact, zeker in de winter, en minder gezamenlijke activiteiten dan vooraf gedacht.

Wonen in een community

Kortom, een ware persoonlijke uitdaging. Zou ik het weer doen: ja. Zeker de buren plus variant zoals het nu is geworden.

Er zijn natuurlijk ook dingen die ik anders had willen doen voordat ik aan het leven in een community zou beginnen. Daarover vertel ik in de workshops over Wonen in een Community. Zaterdag 24 mei geef ik deze workshop in het kenniscentrum bij onze community LiberTerra in Koedijk. Wil jij in een community wonen of wil je er zelf een beginnen, doe dan mee en leg het fundament onder jouw community. Voel je welkom om jouw ringweg van leven en wonen te ontdekken.

Op jouw levens(ring)weg!

Michaëla Wierdsma
reflector| spreker | auteur | coach

Foto: door Henry & Co. on Unsplash

PS: kom naar de workshop, maak gebruik van de vroegboekkorting of kom met een partner en maak gebruik van de duo korting. Ontdek hoe verschillend je op ogenschijnlijk dezelfde onderwerpen reageert. Op de website lees je er meer over.