Hoge standaard
Hoe hoog leg je de lat?
Tijdens de workshops ‘Wonen in een Community’ en in gesprekken bij Open Dagen staat in de top 5 van redenen om in een community te willen wonen duurzaamheid. Het is ook gelijk het breekpunt. Want wat is duurzaamheid? Wat valt binnen een maatschappelijk deel en wat is ieders eigen verantwoording? Hoe hoog ligt dan de lat?
Het is overigens een gesprek dat ik graag aanga om verschillende inzichten te beluisteren. Zo onderzoek ik waar mijn persoonlijke grens ligt en ook of ik die wil verleggen als ik heel graag iets wil. Hoe reageer ik als iemand, in mijn optiek, het tegengestelde doet van wat hij zegt. Als iemand vindt dat veel zonnepanelen duurzaam genoeg is en je er dus op los kan vliegen. Het is de reflectie die ik dan toepas.
Laatst had ik een mooi gesprek met Kees-Jan die wel een hele hoge duurzaamheid standaard heeft. Openbaar vervoer en de fiets is het vervoermiddel, met de trein op vakantie, tweedehands spullen, biologisch eten, de kachel laag, minder betaald werk om veel tijd te hebben voor onbetaald werk en duurzaamheid tot in details uitgevoerd. Daar kan ik niet tegenop. De vraag is dan ook: wil ik die lat ook? Of eigenlijk is de vraag: is die lat standaard of zou die lat standaard mogen zijn? Wat gebeurt er als ik daar van afwijk?
Aan de lat die Kees-Jan omschreef kan ik niet voldoen. Ik ga dan allerlei redenen, oftewel excuses, bedenken waarom: mijn auto is dusdanig dat ie een caravan kan trekken, ik overweeg om mijn droomreis te maken (met vliegtuig), ik koop ook niet-biologische producten, nieuwe schoenen en ga weinig met de trein. Ik ga me dus verontschuldigen of overcompenseren in wat ik wel doe ten opzichte van de Kees-Jannen die ik ontmoet (je wilt niet weten hoeveel lapjes er op mijn oude spijkerbroek zitten).
Daarentegen hoor ik ook de verontschuldigingen van bezoekers aan mijn huis. Hun redenen om niet klein te wonen, niet te ontspullen (al zul je dat in mijn huis ook niet zo zien), met de auto naar een open dag te komen of echt niet een compostemmer als toilet te willen gebruiken. Het is ook gewoon duurder om een duurzaam huis te bouwen dan een standaard huis. Het is nog steeds zo dat duizenden liters water door het toilet spoelen en je tuin met kraanwater sproeien goedkoper is dan een regenwatersysteem aan te leggen.
Standaard in een community
Door alle gesprekken heb ik inmiddels wel mijn eigen standaard ontdekt. Mijn duurzaamheids lat ligt niet zo hoog als die van Kees-Jan en wat hoger dan anderen. De uitkomst is vooral dat het niet aan mij is om te (ver)oordelen over andermans standaard. Een ieder zal zijn of haar reden hebben voor de hoogte van de duurzaamheidslat. Soms ligt de lat gewoon te hoog. En vaak genoeg interesseert het mensen niet echt. De ‘carpe diem’ gedachte. Ik leef nu en later zie ik het wel weer. Al moet ik bekennen dat die laatste gedachte mij soms benauwd. Het enige wat ik kan doen is in gesprek blijven, nieuwsgierig zijn naar anderen en hun levensstijl en ondertussen mijn duurzaamheidsding doen.
Is duurzaamheid een peiler in een (toekomstige) community, dan is het goed om vooraf met elkaar in gesprek te gaan over wat duurzaamheid inhoudt voor ieder van het kernteam. Daarna kun je het als peiler in je bronplan zetten met daarin een nadere beschrijving.
Overigens geldt dat ook ook voor termen als maatschappelijke betrokkenheid, lage voetafdruk, samen delen, vrijwilligerswerk of off grid wonen. Elke term is voor velerlei uitleg vatbaar en kan daarmee een bron van irritatie zijn als het enthousiasme en daadkracht voor het project minder wordt.
Tot slot
Het leven en wonen in een community raad ik nog steeds aan, mits er over de basis van de community goed met elkaar gecommuniceerd is. Al de voeten staan dezelfde richting uit, er is alleen een verschil in maat en schoeisel.
Op jouw standaard!
Michaëla Wierdsma
reflector| spreker | auteur | coach
NB: wijzig het woord community in gezin, familie, collega’s of bestuur. Ontdek waar dan je lat ligt!
NB2: zoals ik schrijf zo spreek ik ook voor groepen; eerlijk, heerlijk en inspirerend no-nonsense overgoten met een sausje humor. Onderwerpen zijn Vrijmoedig Leven, Leven in een Community en de ontdekkingstocht naar doen. Meer weten over mijn lezingen, mijn workshop of mijn inhuren, neem dan contact met mij op.
Foto door Frans Vledder op Unsplash
1 gedachte over “Hoge standaard”
Hi Michaela, Heel mooi helder verwoord. Wij hebben een hele zuinige auto, reizen als het kan met de trein en fietsen het liefst zo lang we kunnen nog gewoon met onze eigen benen. Overal verzinnen wij onze eigen excuses en onze lat ligt zeker lager dan Kees-Jan en waarschijnlijk ook weer wat lager dan jullie lat maar we doen graag wat we kunnen doen. Ik laat alles even bezinken en dan vindt het vast wel weer op een of andere manier zijn weg ergens in mijn hoofd. Dankjewel. Wilhelmus