Vliegen versus angora konijnen

In augustus 2019 heb ik mijn geplande trip naar de Kilimanjaro afgeblazen. Het lopen van de Kilimanjaro was een droom die ik al 32 jaar had. In mijn 52^e levensjaar zou ik deze gaan doen. Het was een doel, een ijkpunt op mijn tijdlijn en het afvinken van een te vervullen wens.

En toch blies ik deze trip af. Er waren allerlei redenen. Fysiek, mentaal, kosten, energie. Een hele litanie van redenen kwam voorbij die ik allemaal had kunnen trotseren om toch die trip te gaan doen. Redenen die daarnaast heel goed verdedigbaar waren als excuus om niet te gaan. En ook: geen berg is te hoog als ik mijn doel wil halen. Zo ook deze. En toch, toch blies ik de trip af.

Gebaseerd op voortschrijdend inzicht welke zich als een onuitroeibaar in mijn geest nestelde. Vliegen voor de lol kan ik niet meer. Ik kan het jegens mezelf niet meer verantwoorden. Geen excuus is daar.

Dat voortschrijdend inzicht kwam na een podcast interview in juli. Het was alsof ik ‘het licht’ zag. Om eerlijk te zijn, het lichtknopje was al jaren aan op dimniveau met af en toe opflakkeringen. Het werd op dat moment gewoon volop licht, als een heldere ster op kerstavond.

Voortschrijdend inzicht vertalen

Vorige week had ik een gesprek met de leider van de Kilimanjaro groep. We spraken over een de reis. Hij respecteert mijn besluit, begrijpt het en ook weer niet. ‘De ervaring van de reis, ongeacht of je de top haalt of niet, daar draait het om, het in het nu zijn, niet het moeten’. (ja, ja, we hadden al meerdere gesprekken gehad over mijn drang naar doelen halen, het doen en planmatig bezig zijn 😊). Hij had het mij graag gegund en gunde mij ook andere gedachten over vliegen. Het was een prettig gesprek met vooral luisteren zonder dat een mening werd opgelegd.

Al lopend (weer lopen hè, mijn moment van overdenken) met manlief, vroeg ik me af waarmee kan ik mijn voortschrijdend inzicht vergelijken zodat ik het helderder kan maken zonder welles nietes gedoe? Zodat dat ‘licht-moment’ helder wordt naar de buitenwereld. En zo kwamen we op het volgende voorbeeld:

Stel je hebt een keer een angorawollen trui gevoeld, heerlijk zacht, warm, comfortabel en bovenal je krijgt er geen jeuk van. Je verlangt naar het hebben van zo’n trui. Het zijn dure truien dus je spaart om deze te kunnen kopen. Daar is het moment, je staat in de winkel, voelt die trui en ziet je droom dichterbij komen. Dan hoor je een pling, je kijkt op je telefoon en ontvangt op dat moment een you tube filmpje waarin je ziet hoe een angorakonijn levend gevild wordt voor de wol. Het geluid staat aan en de pijn van het konijn is hoorbaar. Je ziet een afgestompte werknemer het dier martelen. Ineens zie je ‘het licht’, dit is niet wat je wilt. Je wilt wel een zachte trui maar niet ten koste van.

Zo voelt het niet noodzakelijke vliegen voor mij.

Keuzes maken

Nu kun je stellen: het konijn is al gevild of het vliegtuig vliegt toch. Maar daar gaat het niet om.

Het gaat erom dat je niet meer mee wilt doen of mee wilt werken aan iets wat je tegen staat. Ongetwijfeld herkenbaar voor vegetariërs of anders geaarde personen.

Wil dat zeggen dat ik nooit meer vliegt of nooit een angoratrui draag? Nee, het wil zeggen dat ik heel bewust keuzes maakt op gebieden waarbij ik ‘het licht’ hebt gezien.

Als mijn zoon vraagt of ik met hem mee wil om zijn geboortemoeder in Sri Lanka te zoeken, zal ik zeker overwegen met hem mee te gaan ook als ik het vliegtuig daarvoor moet nemen. Of zoals met een angoratrui: als je een tweedehands angoratrui vindt, kun je overwegen deze toch te kopen. En op een onbewoond eiland ga ik echt wel vlees eten om niet van de honger om te komen.

Het gaat erom dat je bewuste keuzes maakt, waarbij het licht dat je gezien hebt minder fel kan zijn. De omstandigheden maken dat het licht gedimd kan zijn. Het is elke keer jouw keuze om aan de dimmer te draaien.

Het is het voortschrijdend inzicht dat je helpt keuzes te maken. Het moeilijkste is niet zozeer de keuze zelf als wel je keuze kenbaar maken zonder het gevoel te krijgen je te moeten verdedigen.

Daarbij komt ook, je draagt zelf de gevolgen van je keuze. Zoals in mijn geval, een droom die niet bewaarheid wordt. En ook, de keuze van een ander te respecteren, ook als het niet jouw keuze is.

Klimaatverandering keuzes

Nu de klimaatveranderingen zo zichtbaar zijn en ik steeds meer uit de kast kom, heb ik in dit angorakonijn voorbeeld een vergelijk gevonden waarmee ik een gesprek kan aangaan in plaats van in de verdediging te meten gaan.

En ik wens dat de keuze om niet te vliegen, komende jaren net zo gewoon gaat worden als mijn keuze dertig jaar geleden om geen vlees meer te eten. In die tijd zag ik ‘het licht’ na het lezen over de manier waarop vlees geproduceerd wordt. Nu hoef ik die keuze niet meer te verdedigen. Het is gemeengoed geworden.

Wat een overwegingen hè. Nou, daar drink ik dan op, biologisch hoogstam appelsapje, dat dan weer wel 😉.

PS: ja, ik weet, alles is verdedigbaar, van het eten van vlees, de noodzaak om te vliegen en het dragen van wol. Het gaat om de keuzes die je maakt en hoe je daarover in gesprek kunt gaan zonder een discussie, debat of de ander te moeten overtuigen van je gelijk.

PPS: nieuwsgierig naar de you tube video van angora wol, klik dan op deze link van PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) Nederland.

 

Foto:  Sergey Pesterev op Unsplash