De ballotage bij een community

Een manier om een gelijkgestemden te vinden

Voor mijn boek over ‘Leven in een Community’, heb ik veel communities bezocht en vele gesprekken gevoerd. Een van de overeenkomsten is dat elke community of woonvorm een soort intake gesprek of- procedure heeft. Oftewel een ballotage.

Volgens wikipedia is een ballotage een stemming over de vraag of iemand kan worden toegelaten tot een vereniging. Al kan de ballotage ook verwijzen naar de procedure. Ballotage heeft een wat negatieve klant. Alsof je gekeurd wordt als vee op de markt. Zet je over die gedachte heen en ga op ontdekkingstocht.

Echter een ballotage is niet alleen om te ontdekken of een persoon of gezin bepaalde eigenschappen bezit die voor de community of woongroep belangrijk zijn. De ballotage is juist ook om te ontdekken wat de toegevoegde waarde van de persoon is voor de groep. Daarnaast geeft de ballotage periode een extra dimensie voor de persoon die in de community wil gaan wonen. Wil ik werkelijk in deze community wonen? Voel ik mij hier thuis? Ervaar ik waardering vanuit mijn kennis en kunde?

Vormen

Elke community heeft zo z’n eigen ballotage. Een community heeft een aantal randvoorwaarden waar een aspirant lid aan moet voldoen. Dat is een eerste vereiste. Voldoet een aspirant-lid aan die randvoorwaarden, dan is er een ballotage vorm. Dat kan een serie gesprekken zijn, een communitydag meemaken, vrijwilligerswerk doen, of vergaderingen bijwonen. Het is voor het aspirant lid gelijk ook een ontdekkingstocht van waar deze zelf voor staat en waar zij wel of niet aan kunnen bijdragen.

De klik

En dan is er nog de klik. Heeft de bestaande community een klik met de aspirant bewoner en vice versa. Dat is een kwestie van mensenkennis en gevoel.

Een woongroep had plaats voor een nieuwe bewoner. In eerste instantie kon iedereen langskomen voor gesprek. Soms wist men binnen tien minuten al: die past hier niet. Zo’n oergevoel. Als ze dan een uur hadden gereisd kun je ze niet zo maar de deur wijzen. Je schenkt koffie en en verteld over de community, wetende dat je ieders tijd verdoet. Dat leerde hen om toekomstige bewoners eerst schriftelijk een aantal vragen te laten beantwoorden, dan telefonisch met hen in contact te gaan en ze daarna eventueel uit te nodigen voor een vervolggesprek op het terrein zelf. Daarna kan de aspirant bewoner uitgenodigd worden voor een volgende intensievere stap.

Tijdens samen werken, samen eten en participeren in vergaderingen leer je elkaar beter kennen. Dan komen de verhalen naar boven, de humor en allerlei gewoontes. Dat maakt dat er een completer plaatje is voordat een volgende stap in samen wonen gemaakt kan worden.

Protocol

Elke community heeft zijn eigen protocol voor het aannemen van nieuwe bewoners. Dat is onder andere afhankelijk van groepsgrootte, praktische zaken als huur of koop, wat er op dat moment aan talent of kunde nodig is in de community maar ook wat men van ervaring en uit het verleden heeft geleerd.

Wil jij lid worden van een community, bereid je dan goed voor. Lees verschillende ballotage procedures, weet wat jij kunt en wilt bijdragen en besef goed jouw waarom met de vraag: denk je echt dat je in die groep kunt passen?

Heb je vragen of zou je hierover willen sparren, neem dan contact met mij op via michaela@ilovelife.nl. Ik help je graag verder.

Op jouw ontdekkingstocht!

PS: het bijzondere aan al de interviews die ik heb gehouden zijn de kleine verschillen in de ballotage. Het geeft ook weer hoe de communities er in staan. Daarover meer in mijn boek.

Foto door: Mike Erskine on Unsplash